18 Mart 2012 Pazar

Yalnızlığa

Durgun denizden yansıyan yıldızlara attım kendimi. Göğe düşmek... Bütün hayatım boyunca aradığım o hissi en son saniyelerimde elde etmek tuhaftı. Rüzgar tenimde gezindi giysilerimi aşarak; sert, soğuk, ama bir şekilde davetkar. Olmayan kanatlarımı hissettim. Olamayan kanatlarımı hissettim.
Özgürlük.
Son'a gelmiştim, hem de yapayalnız. Oysa böyle değildi başlarken. Hayır, ben yalnız doğmamıştım.
Yalnızlığa doğmuştum kalabalık bir dünyada.
Şimdi bütün bedenimi saran o soğuk yalnızlığa...
Gece en mavi ninnisiyle üstümü örttü denizin yüzeyinde.
Yıldızları ciğerlerime çektim.