31 Aralık 2010 Cuma

Yeni yıl, yeni gün, adı her neyse...

Özür dilerim.
Hayallerimi hak etmiyorum. Ama yine de bunlar için herkesi hırpalıyorum... Özür dilerim. Kıskanıyorum, kendime bile itiraf edemediğim halde. Nefret ediyorum, her şeyden, herkesten... Coşku bir tiyatro oyunundan başka bir şey değil artık. Ve ben oynamaya devam ediyorum. Özür dilerim, her şey bir yalan. Gülümseyerek bakışım, sevgi dolu kelimelerim... Hepsi.
Yeni bir ismim olsun istemiştim sadece... Biliyordum, yeni bir isim için ismini soracak yeni biri gerekirdi önce. Kullandım seni. Özür dilerim.
Özür dilerim, tüm bunları yaptım, ama affedilmek ya da affedilmemek umurumda bile değil.
Yalnızca gelsin rüzgarlar, süpürsün pisliklerimi. Onları görmeye tahammülüm yok.
Çünkü biliyorum, yeni bir sayfa için bu sayfanın kapatılması gerek peşinde tüm pişmanlıkları ve suçları da götürerek.
Ve ben bile ikinci bir şansı hak ediyorum.

Hiç yorum yok: