"Bazen görünmez olursun..." demişti güneş bana. "Bir şekilde kaçarsın benim ışığımdan. Kimse görmez ne yaptığını, istediğin şekilde davranabilirsin istediğin yerde..."
Bazen birisi gelir, gölge olur harflerin için. Konuşursun duymaz kimse. İstediğini söyleyebilirsin haykırarak.
Bazen karanlığı getiren o bulutlar seni özgür kılar...
Devlerin dünyasında kaybedersin bazen kendini. Kocaman mercekleri vardır senin fikirlerini çok daha büyük gösteren...
Kendi içinde yağmura yakalanırsın arada sırada. Acılar korkar ıslanmaktan o zaman, bırakır giderler seni...
Ayna bulamazsın heryerde kendini güzelleştirmek için... Sonra biri seni kandırır hâlâ güzelsin diye, cidden inanırsın. Mutlu olursun nedensiz yere... Mutlusundur sonuçta.
Ateşten korkarsın sana çok yakın olduğunda. Oysa hep yakınırsın karanlıkta kaldığın için...
Kimse seni tanıyamaz bazen... Böylece her gün yeni bir yerde uyanırsın. Yeni yalanlarla, merceklerle, isteklerle...
Yeni bir güneşle, arkasına saklanacak yeni gölgelerle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder