Bazen olur ya.. çaresizlikle parlar gözlerin...
Karşındakinin sevgisine muhtaçsındır bazen. Sana seni öldüreceğini söyler, sen gider ona sarılırsın gebereceğini bile bile...
Bazen bir duyguyu özlersin... Ama hiç hissetmemişsindir o duyguyu aslında.
Bazen herkesi özlersin... Sonra bir bakmışsın, kimse yokmuş yanında meğer... Hiçliğe sarılıp gülmüşsün kendi kendine. Bir hiçliğin özlemiyle ağlamışsın...
Bir bakmışsın, "ben buyum!" diye her şeyini ortaya koyarken gözyaşlarını unutmuşsun... Onları yine gösterememişsin kimseye. Kimse seni tanıyamamış tam olarak...
Bir bakmışsın, yokmuşsun... Ölüymüşsün de meğer, yaşıyorsun diye kandırıyormuş seni görüntüler... Cehennemin en dibindeymişsin, o yüzdenmiş tüm o acılar...
Bir bakmışsın, hiç birşeye gerçekten bakamamışsın aslında... Hep gözlerinin önündekini görememişsin.
Bir bakmışsın, harfler yetmemiş hissettiklerini tarif etmeye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder