Aynadaki boş yüzüm... Durgun bir su kadar ölü. Gece kadar karanlık. Sabah uyanınca yeni bir hikayeye ihtiyacım olacak... Umurumda değil. Yine de "yalanlar" benim hayatım. Duymak istediğimi söyleyin bana. Yıldızların hep odamda asılı kalacağını... Hep güzel olacağımı söyleyin bana. Tüm ışıklar sönse bile parlayacağımızı...
Kelebeklerin kanatlarına bıraktım kendimi, başka çarem yoktu ki... Üzgünüm, gerçekten. Seni yarı yolda bıraktım...Oysa daha bir şarkımız bile yoktu adı Savaş olan...
Yüzünü yağmura çevir. Çünkü senin yolun orada. Şiir gibi kelimelerin orada... Arkana da bakma, sadece koş. Zaman kısa... Kulaklarını yankılara kapa. Sırlarını da göm tüm çığlıklarınla birlikte... Seni beklerler arkanda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder