Mavi Kanatlar

İnsanın son sığınağıdır mavi.
Çünkü hiç bilemezsin içinde gizlenenleri... Cehennemin ta kendisidir bazen. Şeytanın bir oyunudur. Sana hiç bilmediğin yeni yollar sunar, sonra birden kararıp seni kendi merakınla boğar...
İsyandır mavi, karlı bir günde herkese inat soğuk denize atılan o ilk adımdır.
Arkandaki herkes seni küçümserken umursamadan üşüdüğünü belli edebilmektir... Arkanı dönüp paltolarıyla sana bakan insanlara gülmektir. Çünkü aslında farkında olmaktır mavi; yaşamaktır, sanattır. Herkes bir şeyleri ezberlerken sorgulamaktır dünyayı.
Hayatın anlamsızlığını kavrayabilirsen görürsün mavinin gerçek yüzünü... O, bir yol ayrımına gelince verdiğin en çılgınca karardır. Herkes gibi yaşamdan sıkılıp onu çöpe atmak yerine yaşamak için bir neden aramayı seçmektir.
Sonsuz göklerdir mavi. İnsanlar bulut gibi rüzgarla sürüklenip gerçeklerden kaçmak istiyorken, kuş olup rüzgara karşı uçmak, kendi gerçeklerini aramaktır.